1استادیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهر، ایران
2استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد سلامی، واحد اهر، ایران
چکیده
بدیعالزمان همدانی یکی از بزرگترین نویسندگان عصر عباسی، فنّ جدیدی را ابداع کرد که مورد توجّه نویسندگان و شاعران آن زمان و حتّی دورههای بعد قرار گرفت. این اقبال به فن ابتکاری بدیعالزمان، به زبان عربی محدود نشد و ادبای سایر زبانها نیز به پیروی از بدیعالزمان آثار ارزشمندی را تألیف نمودند. ازجمله این آثار کتاب گلستان سعدی است. سعدی در تألیف این اثر بیبدیل تا حدود زیادی از مقامات عربی تأثیر پذیرفته، تا جایی که برخی از منتقدان، گلستان را در شیوۀ انشا نوعی مقامات دانسته و مقدمۀ آن را یک مقامۀ کامل به‌حساب آوردهاند. مقاله حاضر درصدد است تا گلستان سعدی را به شکل تطبیقی با مقامات بدیعالزمان مقایسه کرده و موارد اشتراک و اختلاف میان آنها را به شکل واضح بیان نماید. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، گلستان در دوازده مورد با مقامات بدیعالزمان مشترک و در شش مورد با آن متفاوت است. بدین ترتیب و با عنایت به وجود موارد مشترک بیشتر نسبت به موارد اختلاف، معلوم میشود که سعدی گلستان را به شیوه مقامات و به تبعیت از سبک بدیعالزمان تألیف کرده، اما این تأثیرپذیری تقلید صرف نبوده و نبوغ سعدی در گلستان به‌وضوح نمایان است.
3. بدیعالزمان همدانی، أحمد بن حسین، (1990)، المقامات، شرح دکتر یوسف البقاعی، ط الثانیه، بیروت: دار الکتب العلمیه.
4. بهار، محمدتقی، (1337)، سبک‌شناسی، چاپ دوم، تهران: انتشارات امیرکبیر.
5. حریری، فارس ابراهیم، (1346)، مقامه‌نویسی در ادبیات فارسی و تأثیر مقامات عربی در آن، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
6. خطیبی، حسین، (1375)، فن نثر در ادب پارسی، چاپ دوم، تهران: انتشارات زوّار.
7. ذکاوتی، علیرضا، (1364)، بدیعالزمان همدانی و مقامه‌نویسی، چاپ اول، تهران: انتشارات اطلاعات.
8. السعافین، ابراهیم، (1987)، أصول المقامات، ط الأولی، بیروت: دار المناهل.
9. سعدی، مصلح بن عبداله، (1386)، گلستان، شرح و مقدمه خطیب رهبر، چاپ نوزدهم، تهران: انتشارات صفی علیشاه.
10. الشکعه، مصطفی، (1974). الأدب فی موکب الحضاره الإسلامیه (کتاب النثر)، ط الثانیه، بیروت: دار الکتاب اللبنانی.
11. ضیف، شوقی، (1980)، المقامه، ط الخامسه، قاهره: دار المعارف.
12. عبود، مارون، (1954)، بدیعالزمان الهمذانی، دار المعارف.
13. قدمیاری، کرمعلی. (1383). «ترجمه، شرح و تحلیل مقامات بدیعالزمان همدانی و مقایسه آن با مقامات حمیدی»، دکتر محمد حسینی، پایان نامة دکتری زبان و ادبیات فارسی، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
14. قلقشندی، محمد بن عبدالله، (1987)، صبح الأعشی فی صناعه الإنشاء، شرح محمد شمسالدین، ط الأولی، بیروت: دار الکتب العلمیه.
15. الکک، فیکتور، (1986)، بدیعاتالزمان، ط الثانیه، بیروت: دار المشرق.
17. ندا، طه، (1991)، الأدب المقارن، ط القانیه، بیروت: دار النهضه العربیه.
ب: مجلهها
18. حبیبی، علی‌اصغر و همکاران، (1393)، «بررسی تطبیقی مسائل فرهنگی و اجتماعی در مقامات حمیدی وهمدانی»، دانشگاه رازی کرمانشاه، دومین همایش ادبیات تطبیقی، صص 337-354.
19. عبادی، رسول، (1394)، «مقایسه خاصیت تنوع واژگان در اسلوب میان مقامات عربی و فارسی (مقامات بدیعالزمان همدانی، أحادیث ابندرید و مقامات حمیدی)»، کاوشنامه ادبیات تطبیقی، دانشگاه رازی کرمانشاه، شماره 18، سال پنجم، صص 147-164.
20. ناظمیان، هومن، (1393)، «تجلی هویت ایرانی در مقامات فارسی(بر پایه مقامات حمیدی)»، دانشگاه رازی کرمانشاه، دومین همایش ادبیات تطبیقی، صص 1659-1682.
ابتدای صفحه